با عضویت در سایت از امکانات ویژه آن بهره مند شوید .!!
نینجا یک ورزش رزمی نیست بلکه روشی است برای زندگی
تاریخچه پیدایش نینجوتسو :
در قرن ششم میلادی بودیسم وارد ژاپن شد و منجر به درگیری بین كسانیكه میخواستند بودیسم را بصورت یك مذهب رسمی درآورند و كسانیكه از شینتوایسم بعنوان مذهب ملی طرفداری میكردند شد . برطبق شواهد موجود پیشینیان نینجاهای ژاپنی از طرفداران بودیسم بودند و به همین دلیل یاغی نام گرفتند ، آنها در اوایل قرن هفتم برای فرار از شكنجه مذهبیون و كشته شدن توسط نیروهای سلطنتی . . .
یک مجسمه ساز وقتی در حال ساختن مجسمه ای است مدام گل به شئ خود نمی افزاید. در اصل اضافات آن را با ابزار نوک تیز بر می دارد و این کار را آنقدر ادامه می دهد تا به شکل دلخواهش در آید.
معنای جیت کان دو هم افزودن نیست٬ بلکه٬ به حداقل رسانیدن است. معنای آن «افزایش روزانه» نیست بلکه «کاهش روزانه» است. هنر شیوه ای برای بیان خویشتن است. هر چه شیوه بیان پیچیده تر و قانونمندتر باشد٬ امکان بیان و ابراز مفهوم واقعی آزادگی کمتر می شود. گرچه نقش آنان در مراحل مقدماتی حائز اهمیت است٬ اما تکنیکها نباید بیش از حد مکانیکی٬ پیچیده و بازدارنده باشند. اگر کورکورانه از آنها پیروی کنیم٬ سرانجام خود را در چنگال محدودیت های آنها اسیر خواهیم یافت.
به یاد داشته باشید که شما قانون را انجام نمی دهید٬ بلکه آنها را بیان می کنید. اگر کسی به شما حمله کند٬ پاسخ شما به محرک٬ تکنیک شماره ٬۱ شماره ٬۲ شماره ٬۳ بخش ٬۴ پارگراف ۵ نیست. برعکس٬ حرکت شما باید مثل صدا و انعکاس آن باشد٬ بدون دخالت قصد و نیت قبلی.
پس ای همرزم بیایید ما هم مثل بروسلی که بهترین استاد رزمی بود شیوه سبک خود را بر این اعتقاد پایه گذاری کنیم .
شورایکن جوتسو سلاحی کوچک ، مخرب و ویران کننده ، ساده ، ولی مرگبار : سلاحی منحصر به فرد یک نینجا واقعی شوری کن یا تیغ های پرنده ، و برنده عبارتی است که از دورة موروماچی (1573-1623 ) به کار برده شد . شوری کن اوچی به فراگیری شوری کن اصلی ، در زمان جنگهای داخلی ژاپن ، 1467-1591 مربوط می شود . مهارت در پرتاب شورایکن در میدان جنگ تکامل پیدا کرد و به همین جهت آن دوره ، دوره ی طلائی نینجا نامیده شد . یک ضربه ی کاری و دقیق باعث پارگی شاهرگ و در نتیجه، مرگ خواهد شد . نینجاها در میدان نبرد ، برعکس سامورایی ها ، از قانون خاصی پیروی نمی کردند و به همین دلیل ، آزادانه ، از هوش ، مهارت خود استفاده می کردند .
شوری کن جوتسو آغشته به زهر ، اسلحه ی مورد علاقه ی ایکوسا – سینوبوی بود که در مدتی کمتر از یک ثانیه – دشمن را از پا در می آورد . یک نینجای سنتی ،راههای گوناگونی برای بدست آوردن زهرهای مهلک میدانست این منابع گیاهان سمی ، احشا پراز سم یک نوع ماهی ژاپنی ریشه ی زهرآلود گیاهان ، غدد زهر آگین مار ترشحات سمی از پوست دوزیستان ، زهرابه ی عقرب و بند پایان بودند .
شوریکن لحظات قبل از هر عملیاتی ، به سم آغشته می شد تا از خطر مجروح شدن و مرگ نینجا بر اثر حمل این اسلحه جلوگیری شود . حتی یک خراش سطحی نیزه می توانست این سم را وارد خون کند یک نینجا می توانست با خرد کردن برگها و ریشه ی گیاهان گوناگون که در ژاپن می روییدند ، حریف خود را نیمه بیهوش یا خواب کنند . البته امروز نینجاها احتیاج به ساختن سم سنتی ندارند چرا که می توان به راحتی با علوم شیمی ویژه ی نین جوتسو سم دلخواه را ساخت . جاسازی شوریکن جوتسو کیفهای مخصوصی وجود دارد که حمل تعدادی از شوریکن را ساده کرده است. همچنین بر شمشیر پشت محافظ دسته دو عدد شوریکن نصب می شود . بر روی غلاف بوشورایکن جاسازی می شود . همچنین در داخل گی نینجا (لباس) جیبهایی تهیه شده است که در آنها نیز می توان شورایکن را پنهان کرد .
انواع شورایکن را می توان بر روی گی نینجا پنهان کرد یا زیر در ، بغل کفش نینجا ، پشت دستها ، پشت پاها ، پشت کمر ، پشت کمر بند ، پشت سر ، روش های پنهان کردن انواع شورایکن می باشد . شورایکن های سنتی که در 500 سال پیش از آنان استفاده می شود هم اکنون در موزه ی دائم بوجینکان توکاکورونینجا ژاپن نگهداری می شود . نامهای گوناگونی برای نحوه ی پرتاب این اسلحه در ژاپن ، به کار برده می شود : شورایکن – وازا: فن های شورایکن شوری کن – ناگه : پرتاب واقعی شوری کن – جوتسو : مهارت و استادی در شورایکن شوری کن – اوچی : ضربه یا پرتاب شوری کن دو نوع شورایکن اصی وجود دارد : البته از نظر ظاهر صدها نوع هستند ولی به طور کلی به دو نوع تقسیم می شوند .
شاکن که لبه های متعددی دارد .
بو شورایکن که کشیده و به شکل چاقو است ،
بو شوری کن اشکال مختلفی دارد : هاری – گاتا سوزنی شکل است؛ تانتوگاتا که شکل خنجر تیز است یاری – توهوگاتا مانند نیزه است ریو – تانکن – گاتا دو لبه است ؛ و امیی- گاتا به شکل چلجله « شاکن نیز به شکلهای گوناگون وجو دارد سانکو گاتا یا سه پره “ شی هو “ که نوکهای آن از چهار جهت منشعب می شوند «جوجی» به شکل صلیب “ گوهو “ از شش جهت “ هاپو” از هشت جهت جوپو از ده جهت منشعب می شوند مانند چی شبیه چلیپا یا صلیب شکسته “ ناگارا مانجی “به شکل منحنی یا خمیده کاکومانجی مانند زاویه 90 درجه یا قائم روپوشوری کن نوکهای آن بر روی یک حلقه یا پیچ نصب شده ؛ « کومی آواسه » به شکل دو شوری کن به هم وصل شده است .
گاهی از شوری کن برای تیز کردن یا خم کردن بوکن یا شمشیرهای چوبی نیز استفاده می شود . شوری کن با لبه های متعدد، برای زخمی کردن ، به کار برده می شود. یک نوع شورایکن چوبی نیز وجود داشت که برای جلو گیری از صعود دشمن ا زدیوار هنگام شب استفاده می شد. تکنیکهای رهایی شورایکن احتیاج به تفکر تمرکز ودقت دارد . برای بدست آوردن تمرکز و دقت باید خود را بهتر شناخت . محیط اطراف را با دقت بررسی کرد هدف را مشخص کرده برای بدست آوردن آن جنگید و تلاش کرد . * سلاحهای مدرن امروزی نینجا همراه با سلاحهای سنتی برای آموزش هنرجویان نین جوتسو
موارد مهم در پرتاب شوریکن :
-1 موقعیت صدا را تشخیص دهید .
2-1 اندازه و حجم هدف را مجسم کنید
3-1 سعی کنید با گوشهایتان ببینید .
4-1 سعی کنید برای دیدن هدف تمامی دقت و انرژی خود را مصرف کنید .
5-1 آرام نفس بکشید .
6-1 اگر در حال تمرین هستید شورایکن را علامت گزاری کنید.که در شب مسیر حرکت آن را بتوانید تشخیص دهید.
7-1 در فضای باز تمرین کنید .
8-1 سعی کنید خود صدا تولید نکنید
9-1 سسنگذارید در تمرین شب کسی یا اشخاصی در کنار شما یااطراف منطقه تمرین شما باشد .
پرتاب در روز :
1-2 در ابتدا هنگامپرتاب شورایکن سعی کنید با یک نوع شوراکن تمرین کنید که به آن عادت کرده اید .
2-2 در هنگام تمرین لباس مناسب بپوشید .
3-2 قبل از هر پرتابی خود را گرم کنید .
4-2 در پرتاب ستاره دقت کنید تمرینات سرعتی و قدرتی رابا هم تجربه کنید .
5-2 تکنیکهای داده شده را بدون هیچ عجله ای تمرین کنید تا هنگام بدست آوردن مهارت فاصله ها را کم و زیاد نکنید .
6-2 پس از به دست آوردن در سلاح سعی کنید انواع شورایکن را نیز تجربه کنید و به مهارت خود بیافزاید .
7-2 س در نگهداری سلاح خود کوشا باشید .
روشهای گوناگون پرتاب شوری کن نینجا نینجاهای قدیم در 400 سال پیش راههای گوناگونی برای پرتاب شوری کن ، ابداع کردند که شامل: اوموته-اوچی (ضربه ی منظم و با قاعده ) یا اورا-اوچی ( ضربه ی مخالف ) اوشیرو-اوچی (ضربه ی معکوس از پهلو )داماشی اوچی (پرتاب جعلی ) نه-اوچی (دراز کش پرتاب کردن )تااورا-اوچی (پرتاب به صورت غلت زدن ) کای تن-اوچی (پرتاب پیچشی ) رنزوکو-اوچی (پرتاب متوالی یا پی در پی ) نی مای-اوچی (پرتاب دو تایی ) سان مای-اوچی (پرتاب سه تایی ) این روشها، در حالتهای مختلف نشسته یا ایستاده ،پریدن،دویدن،ضربه زدن ، مورد استفاده قرار می گیرد . امروزه پرتاب شوری کن توسط دستگاههای مخصوصی نیز صورت می گیرد که در اختیار عموم علاقمندان نیست این ابزار بصورت اختصاصی ساخته شده است و بیشتر مبتکران این نوع دستگاهها آن را به صورت سری و مخفی نگاه می دارند . حالتهای فلسفی گوناگون پرتاب انواع سلاحهای پرتابی حالتهای تعریف شده از انواع پرتابها که هر کدام معنا خاص دارد به سلاح ستاره و سایر سلاحهای پرتابی هنرهای رزمی نینجوتسو اقتدار محکمی داده است یک نینجا واقعی باید بتواند درحالتهای مختلف پرتاب شورایکن معنا و مفهوم حالتها را درک کند و به کار ببند.
حالت آتش ،حالت آب ، حالت زمین ،حالت چوب ، حالت فلز، حالت باد چی (خاکی) زمین –هیزو (آب)، هی (آتش)،کازاه (باد) ، وکو(تهی بودن ) « حالتهای گوناگون پرتاب شورایکن جوتسوسنتی » حالت آویزن وصعوت-حالت وارونه –حالت ساکن –حالت خزیدن - حالت دویدن – حالت حمله و دفاع – حالت از زیر آب –حالت از درون آتش – حالت در زمان خوشحالی – شکل حالتهای گوناگون پرتاب سنتی برای تمرین فضای باز امن و مناسبی را انتخاب کنید ، زیرا این اسلحه ها بسیار خطرناک هستند و ممکن است جان کسی به خطر و یا از آنها سوء استفاده شود . هر چند شورایکن کوچک سبک وزن است اما به عنوان اسلحه ی مرگبار نینجا ماهر شناخته شده است . ا
گر بتوانید با نیروی بسیار زیاد و سرعت زیاد به هدف جسمی پرتاب کنید بسیار قدرت تخریب بالائی دارد. جهت دستیابی به یک پرتاب عالی باید به مورد ذیل توجه داشت : نوع گارد وحالت بدن ( ایستادن ، نشستن ، خوابیدن ، پریدن) آرامش در تنفس درونی . نوع تفکر هدایت شده باشد . فاصله از هدف (مای) تغییرات لازم و جابجایی هدف د رحین تمرین نوع شورایکن (نوع جنس ، اندازه ، وزن ) مقدار شتاب و قدرت (کیمه)در هنگام پرتاب تمرینات مرتب ومنظم –همراه با تمرکز روانی خالی از دلهره و اضطراب نداشتن غرور و اعتمادبه نفس کاذب درهنگام موفقیت و به هدف زدن نگهداری از شورایکن جوتسو برای یک نینجا مهم و حیاتی است .
یک نینجا هر لحظه امکان دارد از سلاح خود استفاده کنند .بنابراین سعی کنید از سلاحهای خود به خوبی نگهداری کنید . نگذارید سلاحی که ماهها و سالها برای یادگیری آن مهارست گشید و به راز و فنون آن آشنا شده اید . فرسوده و زنگ زده شود خودتان را مجبور کنیدبمانند دست و پای خودتان از آنها نگهداری کنید . نگذارید به راحتی به دست نامحرمان و نابخردان بیافتد . شورایکن نینجا باید همیشه تیزو آماده پرتاب باشد . امیدوارم شما نیز مانند یک نینجاواقعی در سایه تمرین و سخت کوشی موفق و پیروز باشید . ابتدا شروع تمرین پرتاب شورایکن برای مبتدیان : مبتدی ها یادگیری شورایکن را با انداختن سکه یا محافظ پلاستیکی شمشیر ، میتوانند فرا گیرند .بعد از اینکه مراحل ابتدایی را گذراندید، می توانید از یک شوری کن واقعی استفاده کنید. سعی کنید بهترین نوع شوری کن را انتخاب کنید که معمولا از فولاد ضد زنگ ساخته شده است .
بهترین نوع شوری کن معمولا نوک تیز و سخت می باشد . برای تمرین می توان از بادکنک به عنوان یک هدف متحرک استفاده کرد . صدای ترکیدن بادکنک ،در هنگام اصابت شوری کن با آن باعث شادی و هیجان بیشتری می شود . یک هنر جوی پیشرفته باید دارای انواع مختلفی از شوری کن ، با شکلها و وزنهای متفاوت باشد . یک شوری کن با وزن سنگین داخل هدف بیشتر نفوذ می کند و در نتیجه ، استفاده از شوری کن سبک و کوچکتر آسانتر خواهد بود . کیهون ها پو شوریکن جوتسو کاتا شوریکن احتیاج به دقت فراوان دارد آن هم به دلیل رها شدن سلاح از دستتان می باشد از آن لحظه به بعد فشار و زاویه است که شما قبلا انتخاب کرده اید اگر اشتباهی در محاسبات انجام داده باشید هرگز به هدف نخواهید خورد و شما را ناامید می سازد ، کاتا شوریکن تا زمان رهائی از بدن بسیار ساده است و با مقداری تمرین و استیل مناسب امکان پذیر است و لی رها شدن شور یکن از اعضای مختلف بدن و به هدف رسیدن بسیار نیاز به ممارست و تمرین منظم و مفید دارد .
تکنیکهای پرتاب و مکانهای مناسب ضربه زدن : نینجاها برای یک پرتاب دقیق و کاربردی در هر مکانی بخصوصی شیوه ی منحصر به فردی را به کار می برند همیشه باید سعی شود شیوه ی پرتاب ورها شدن شورایکن در مکان – لحظه مناسب- و قدرت کافی بکار روند . شیوه های پرتاب منحصر به فرد نینجا سقف کوتاه و بلند – حالت پرتاب با پاها - حالت آسیاب بادی – حالت برق آسمان – حالت مهتاب ، در حالت درگیری نزدیک حالت عدد 10(جو)، حالت عدد 8 (هاچی)،حالت عدد 2 (نی) حالت مست – حالت با اسب دقت در زدن به هدف به چهار روش مختلف می باشد : همیشه یا هدف ثابت است ما حرکت می کنیم و یا هدف متحرک است ما ثابت هستیم این دو نوع تاکتیک را می خواهد. و یا دو متحرک و یا دو ثابت می باشد . در هر صورت تاکتیک ویژه خود را باید اخذ نمود . 
دکتر ماساکی هاتسومی در دوم دسامبر 1931 با نام یوشیاکی هاتسومی متولد شد. او از دوران کودکیشروع به فعالیت در هنرهای رزمی کرد. اولین تجربه او در هنرهای رزمی، در سن هفت سالگی بود که تحت نظر پدرش شروع به یادگیری کار با بوکن (شمشیر بلند) نمود. ماساکی با افزایش سن، بیشتر و بیشتر با طریقت جنگجویان آشنا شد و هنرهای رزمی به عشق و هدف او در زندگی تبدیل شدند. او تقریبا هر هنر رزمی را که میتوانست فرا گرفت. رشته هایی از جمله جودو، کن دو، آیکیدو، کاراته (سبک های شیتوریو و زن بای بوتوکوکای)، کوبودوی اوکیناوایی، جوکن دو (مبارزه با تفنگ و سرنیزه)، کمپوی چینی و حتی بوکس غربی. او تقریبا در تمام این رشته ها به درجه استادی رسید، مثلا در جودو به دان 4 و در کاراته به دان 6. در آن زمان، برای کسانی در سن و سال او این درجه ها فوق العاده بالا و ارزشمند بود. او همچنین در دوران تحصیل، در تیم فوتبال مدرسه اش بازی میکرد تا با این کار توانایی های ضربات پایش را افزایش دهد.
هاتسومی که به یک معلم شناخته شده جودو تبدیل شده بود، دعوت به آموزش نیروهای نظامی آمریکا گردید. او فکر میکرد که میتواند چیزهای زیادی در آنجا بیاموزد ولی خیلی زود متوجه شد که آمریکایی های بلندقد و قوی نسبت به چینی ها، زمان و تلاش کمتری نیاز داشتند تا تکنیک های خاصی را یاد بگیرند. چیزی را که ژاپنی ها طی سال ها می آموختند، برای آمریکایی ها فقط چند ماه طول میکشید. این مسئله هاتسومی جوان را ناراحت کرد و بهمین خاطر تصمیم گرفت دست به طراحی هنری بزند که به ساختار و قدرت جسمانی افراد بستگی نداشته باشد. او پول زیادی صرف تحقیق در مورد هنری که به دنبال آن بود، خرج کرد.
او برای اینکار با معلمان و اساتید زیادی تمرین کرد ولی آن چیزی را که به دنبال آن بود نیافته بود تا اینکه در آخر با یک مربی کهنسال کوبودو به نام اوئنو تاکاشی آشنا شد. تاکاشی چیزهای زیادی درمورد هنرهای باستانی بودو نظیر آسایاما ایچی دن ریو، شینتو تنشین ریو، بوکودن ریو، تاکاگی یوشین ریو، کوکی شیندن ریو و گیوکوشین ریو به هاتسومی آموخت و پس از سه سال تمرین به او درجه منکیو کایدن (مدرکی که تصدیق کننده این است که فرد در هنر رزمی خاصی به درجه استادی رسیده و میتواند به تدریس آن بپردازد) اعطا کرد.
هاتسومی همچنین مدتی رهبر گروه تاکاشی در نودا بود. این گروه از افرادی تشکیل شده بود که بعضی از آن ها بعدا به مربیان شناخته شده ای تبدیل شدند. اوئنو تاکاشی شاگرد توشیتسوگو تاکاماتسو بود. همین ارتباط بود که باعث شد هاتسومی با تنها جنگجوی نینجای واقعی باقیمانده در این دنیا آشنا شود. استاد تاکاماتسو او را به شاگردی پذیرفت. هاتسومی هم دیگر به تمرین با تاکاشی ادامه نداد که این کار او باعث دادن هامون (لغو اعتبار منکیو کایدن) به او شد. اینگونه بود که هاتسومی که دهه سوم عمرش شروع به تمرین با مردی که کرد که بعدها الهام بخش او در زندگی شد.
تا پانزده سال، هاتسومی هر آخر هفته با قطار به شهر کاشیوابارا در جنوب کیوتو و نارا میرفت تا چند ساعتی از محضر فردی که به عقیده او بزرگترین استاد هنرهای رزمی در دنیا بود، هنر بیاموزد. هاتسومی میگوید تمرین با تاکاماتسو باور نکردنی بود و او با وجود سن زیادش، تکنیک ها را با نهایت درستی اجرا میکرد. سنت قدیمی این بود که هر جنگجویی، بوگو (نام جنگجویی) خود را داشت و به این صورت، استادتاکاماتسو، هاتسومی را بیاکوریو به معنی اژدهای سفید نامید.
پس از مرگ تاکاموتسو، هاتسومی واژه اه (oh) را که از تام تاکاموتسو گرفته بود، به بوگوی خود افزود و آن بیاکوریوئوه به معنای اژدهای سفید افتخاری گذاشت. هاتسومی تا امروز چند بار دیگر هم نام جنگجویی خود را تغییر داده و امروز با نام جنگجویی هیسامونه به معنای ((جویای درون)) شناخته میشود. او همچنین نام کوچک خود را از یوشیاکی به ماساکی تغییر داد که البته این تغییر نام در میان اساتید هنرهای رزمی چیزی نسبتا عادیست. استاد او، یعنی استاد تاکاموتسو قبل از مرگش، سنت، راه زندگی و میراث مستقیم نه سنت جنگجویان را به هاتسومی داد. این میراث نه گانه مکاتب نینجوتسو که به هاتسومی رسیده بود عبارتند از:
1. سی و چهارمین سوکه ی توکاگور ریو نین پو
2. بیست و هشتمین سوکه ی گیوکوریو کوشی جوتسو
3. بیست و هشتمین سوکه ی کوکیشیندن ریو هاپو هیکن
4. بیست و ششمین سوکه شیندن فودو ریو داکن تای جوتسو
5. بیست و یکمین سوکه گیوکوشین ریو نین پو
6. هجدهمین سوکه کوتوریو کوپوجوتسو
7. هفدمین سوکه تاکاگی یوشین ریو جوتای جوتسو
8. پانزدهمین سوکه ی گیکان ریو کوپوجوتسو
9. و چهاردهمین سوکه کوماگاکوره ریو نین پو
با داشتن این القاب، استاد هاتسومی هم اکنون تنها نینجای واقعی عصر ماست. در آن زمان هاتسومی این این ظرفیت را در خود نمیدید که در میان عموم خودش را بعنوان سوکه (استاد بزرگ و وارث مستقیم) معرفی کند. بهمین خاطر او با شاگردانش از انظار عمومی مخفی بود. حتی همسایگانش هم نمیدانستند که او وارث چنین میراث سنتی است.
استاد هاتسومی که دکترای طب شرقی و تخصص ترمیم استخوان هاست، هم اکنون بعنوان پدر نینجوتسوی مدرن شناخته شده و در شهر نودا در استان چیبای ژاپن مشغول زندگی و آموزش هنرهای رزمی در موسسه خود با نام "سازمان هنرهای رزمی بوجینکان دوجو" است. خیلی ها بوجینکان را همان نینجوتسوی واقعی میدانند.
نیرنگ و شبیخون دو امر بسیار مهم برای نینجاهاست.نینجاها سعی می کنند تا دشمن را طوری فریب دهند که قادر به محاسبات و تصمیم گیری و اشتباه شوند .
نینجا ها همیشه سعی می کنند که از تقدم و برتری دشمن جلوگیری کنند. در زمانی که دشمن آماده نیست حمله می کنند و دشمن را تحت تا ثیر قرار می دهند به صورتی که او را به ضعف می کشانند .
بیشتر نینجا ها ترجیح می دهند تنها کار کنند اما در شرایطی به صورت گروهی کار می کنند ، ترفند هایی که اعمال خاق العاده او بر اساس آن شکل می گیرد سه دسته هستند:
1.نفوذ کردن
2.نامرئی شدن
3.گریختن
♣
نین جوتسو ورزشی با عمق و زوایای پنهان بسیار است. هنرجویان این رشته برای نیل به اهداف خود سعی می‌نمودند فنون بسیاری را فرا گیرند.
برای یاد گیری این فنون آنها را در ۸ دروازه و ۱۸ هنر تقسیم‌بندی نموده بودند. فرا گیری هر کدام از این فنون احتیاج به سالها تمرین و ممارست داشت و نینجاها و کونوایچی‌ها از کودکی و در خانواده‌های خود این فنون را یاد میگرفتند تا به سر حد اعلای آمادگی برسند.
این فنون را می‌توان در قالب ۱۸ هنر زیر تقسیم بندی کرد.
هنرجوی مبتدی آغازگر شوشين شاه shoshinsha
هنرجوی رسمی (سازمان يافته) اوچی دی شی uchi deshi
هنرجوی بالای دوسال كاركرده كوهای kohai
هنرجوی ارشد بالای 4 سال كاركرده سن پای senpai
كمك مربي و مربي ( مشكی دان 2) سن سی sensei
معلم جوان (دان 3تا4) شی دوشی هو shidoshi ho
مربی باتجربه دان 5 الی 7 شی دوشی shidoshi
ارشد مربيان دان 7الی 9 شيهان sheihan
لقب بالاترين مسئول سبك درجهان (پدر) سوك Soke
بنيانگذار و پایگذار روشی نوین كانچوkancho 
شینوبی یا نینجا به مزدوران مخفی در دوراه ژاپن فدرال می‌گفتند که تخصصشان در مبارزات غیرمرسوم بود. نینجاها معمولاً برای جاسوسی، نفوذ، قتل و گاهی هم برای مبارزات مستقیم استخدام می‌شدند. در ژاپن باستان، معمولاً نینجاها علیه سامورایی‌هایی به کار گرفته می‌شدند که بیشترین اولویت‌شان، شرافتمندی بود.
تاریخ پیدایش نینجاها چندان مشخص نیست اما بسیاری از منابع به حوالی قرن ۱۴ اشاره می‌کنند. و لغت «شینوبی» نیز تا قرن ۱۵ دیده نشده است.
نینجوتسو ریشه در اثر کلاسیک نظامی چینی یعنی «سان تزو» دارد که توسط سان وو استراتژیست معروف سده پنجم پیش از میلاد به رشته تحریر درآمده‌است. این اثر در قرن ششم میلادی وارد ژاپن شد و به طور دقیق توسط دربار سلطنتی و خانواده‌های متخاصم مورد بررسی قرار گرفت.
بودیسم نیز تقریباً در همان زمان وارد ژاپن شد، پیشینیان نینجاها به دلیل گرایش به بودیسم، یاغی نامیده می‌شدند. درآن هنگام درگیری‌های شدیدی میان هواداران بودیسم و پیروان مذهب ملی ژاپنیها یعنی آئین شینتو جریان داشت و این گروه‌های یاغی که بعدها به یامابوشی معروف شدند، برای حمایت از خود تمرین هنرهای رزمی و استراتژی‌های نظامی را با ترس روانی و قدرت‌های اسرار آمیز ترکیب کردند.
پس از آن نینجاها در گروه‌های کوچک با در پیش گرفتن روشهای کاملاً سری جنگی تا قرن نوزدهم خود را به عنوان نیرویی بسیار با نفوذ در کشور ژاپن مطرح کردند.
بزرگترین تجمع نینجاها در سوم نوامبر ۱۵۸۱ میلادی اتفاق افتاد. در آن روز اُدا نوبونگا قدرتمندترین رهبر نینجا ارتشی ۴۰ هزار نفره را در برابر حدود ۴ هزار نینجا که کنترل ایالت ایگا ( در حال حاضر مه یی) را در اختیار داشتند، رهبری کرد. نبردی که تنها تعداد انگشت شماری از نینجاهای ایگا از آن جان سالم به در بردند.
از آن به بعد نینجاها توانستند با سازمان منسجمی که ایجاد کرده بودند، قدرت پلیسی مطلق را در ادو (توکیو امروزی) و دیگر شهرهای ژاپن در دست داشته باشند
ماهیت مرموز نینجاها، در قرن اخیر توجه مردم ژاپن و سپس کل دنیا را جلب کرد و آن را به بخشی از فولکلور و افسانه‌های ژاپن تبدیل کرد. نتیجه این افسانه‌سازی، مشکل‌تر شدن جدا کردن افسانه از واقعیت بود تا حدی که قابلیت‌های فراطبیعی مثل نامرئی شدن و راه رفتن روی آب، به نینجاها نسبت داده شد و این شخصیت، به شکل فیلم و داستان به فرهنگ عامه تمامی جهان، راه یافت. از واژه نینجوتسو برای توصیف فعالیت‌های مختلف نینجاها استفاده میشود.
نینجاها با رنگ لباس تیره خود و پوشیدن نقاب همواره نمادی از ترس و دلهره برای سامورایی‌ها مطرح بوده اند. برعکس سامورایی ها که از سلاح کاتانا به عنوان سلاح اصلی خود استفاده میکردند، نینجاها هر ابزاری را که می توانستند برای رسیدن به هدف خود به کار گیرند به عنوان سلاح در نظر می گرفتند.
این تنوع در بکار گیری سلاح از آنان مبارزانی مخوف و راز آلود ساخته بود. شاید معروف ترین سلاح یک نینجا شورایکن یا ستاره نینجا باشد که تقریبا نماد این افراد یا این هنر نیز شده است. ستاره نینجا یا شورایکن سلاحی بود که از فاصله به طرف دشمن پرتاب میشد و با زخمی کردن یا کشتن حریف و دشمن او را از مقابله با نینجاها باز می داشت.
توانایی این افراد در جاسوسی در گرو تغییر چهره و استتار آنها بود که ایشان از کودکی آنرا فرا می گرفتند و اساتید این هنر بودند.
در حال حاضر هنر رزمی نین جوتسو در جهان زیر نظر سوکه ماساکی هاتسومی دنبال می شود. جناب هاتسومی این هنر دیرین را دوباره زنده کرده و به عنوان استاد بزرگ نه مدرسه و مکتب (ریو) نین جوتسو ژاپن مورد پذیرش قرار گرفته اند. این نه مدرسه که با اسامی: توگاکوره ریو، کوتو ریو، گیوکو ریو کوشی جوتسو، کوکی شیندن ریو، تاکاگی یوشین ریو، کومو گاکوره ریو، گیو کوشین ریو، شیندن فودو ریو، گیکان ریو شناخته میشوند همه تحت نظر و مدیریت جناب هاتسومی به آموزش اصول نین جوتسو در قالب 18 هنر رزمی نین جوتسو می پردازند. این رشته از هنرهای رزمی در بسیاری از کشور ها از جمله ایران به عنوان یک رشته ورزشی شناخته شده است و طرفداران بسیاری دارد.
قبل و بعد از ورزش چه بخوریم؟
آیا تا به حال اتفاق افتاده که ندانید برای انرژی مورد نیاز تمرین خود چه چیزی و چقدر بخورید؟
آیا در مورد چیزی که بعد از تمرین باید بخورید مطمئن نیستید؟
در این مقاله با سالمترین راههای دریافت انرژی قبل و بعد از تمرین آشنا می شوید.
در ادامه مطلب بیشتر بخوانید . . 
انواع سلاح های نینجوتسو